Klantreview: Sigma 120-300 f/2.8 lens

Met de Sigma 120-300 heb je een beest van een zoomlens met een geweldig diafragma van f/2.8 over het hele bereik. Maar hoe bevalt dit objectief in de praktijk? Bram Berkien nam hem mee op pad en voelde de Sigma eens goed aan de tand.

Recent was ik voor het WK Sportklimmen in Parijs. Voor wedstrijden huur ik soms een 70-200 van Nikon, die ik net te weinig gebruik om een aankoop te rechtvaardigen. Bij Budgetcam had ik echter al eens de 120-300 van Sigma voorbij zien komen, deze week fotograferen op locatie leek me de perfecte kans om eens te zien wat deze lens te bieden had. Met name het zalige diafragma van f/2.8 over het hele bereik intrigeerde me.

In mijn fotografie vind ik het heerlijk om close-up beelden van sporters te schieten. Dit toont net iets uniekers dan de beelden waar het complete lichaam van de atleet op zichtbaar is, het komt net iets intenser binnen bij kijkers. Dat het bereik van de lens tot 300mm loopt zou hierin net dat beetje extra kunnen helpen. Gecombineerd met het uitstekende diafragma van f/2.8 hoopte ik hiermee op nog meer impact dan ik kan maken met de 70-200.

Tijdens het ophalen van de lens bleek dat ik me iets beter had moeten voorbereiden: de Sigma is wel een stukje groter en zwaarder dan de 70-200 van Nikon zelf. Ik had er niet aan gedacht een monopod te reserveren en zag mezelf dus al thuiskomen uit Parijs met een overbelast bovenlijf. In de praktijk bleek dit mee te vallen: de lens is nog net uit de hand te gebruiken. Gelukkig kon ik hem ook regelmatig ergens op laten rusten, maar ik adviseer gebruikers dus wel een statief of monopod te gebruiken, zeker als ze de lens langere tijd gebruiken.

Aan het eind van de eerste dag fotograferen bij het WK laadde ik vol spanning de eerste foto’s in op mijn laptop. Formaat en gemak van gebruik zijn één ding, uiteindelijk is het resultaat natuurlijk het belangrijkst. Daar kan ik kort over zijn: ik was aangenaam verrast. Vantevoren hield ik er wel rekening mee dat bij een lens van een 3rd party merk die een dergelijk bereik biedt bij een constant diafragma van f/2.8 toch wel ergens een addertje onder het gras zou zitten. De beelden waren echter zalig scherp en ook de bokeh kwam mooi uit de verf.

Voor wie is deze lens dan geschikt? Sportfotografen zullen er zeker mee in hun nopjes zijn: door het grote diafragma is de lens ook in moeilijke lichtomstandigheden te gebruiken en met het bereik kun je zelfs bij bijvoorbeeld voetbalwedstrijden nog wel uit de voeten. Ook voor bijvoorbeeld het fotograferen van dieren in het wild denk ik dat de lens geschikt zou zijn, hoewel ik hier zelf geen ervaring mee heb. Zeker op een crop-camera wordt het bereik natuurlijk fantastisch. Voor portretten is de lens natuurlijk ietwat overkill en zou ik toch eerder voor bijvoorbeeld een prime van 85mm gaan. Voor mij persoonlijk zat de kracht van de lens hem in het feit dat hij me in staat stelde onderwerpen die zich op middelgrote afstand van mij bevonden close-up in beeld te brengen, voor grotere impact. Ten opzichte van de meer gangbare 70-200 biedt deze lens net iets meer bereik. Het stukje 70-120 mis ik persoonlijk niet zo, omdat ik voornamelijk met primes van 35-50-85mm schiet en de 24-70 eigenlijk nauwelijks gebruik.

Kort gezegd was ik uiterst content met het bereik en diafragma van de camera. De beeldkwaliteit was eigenlijk echt boven verwachting goed, zeker gezien het feit dat ik geen monopod gebruikte en onderwerp ver van de lens en in beweging waren. Ik ga de lens absoluut vaker gebruiken. Ik heb trouwens de Nikon-variant gebruikt, maar hij is ook beschikbaar voor Canon-fanboys.

Een keer zelf werken met de Sigma 120-300 doe je al voor €40 per dag! Wil jij ook gratis de nieuwste apparatuur uitproberen?Geef je op voor Budgetcam’s reviewpoule! 

Meer foto’s en werk van Bram Berkien vind je op zijn website: www.bramberkien.com