Review: De Sony Alpha A7RII

De Alpha 7 lijn systeem cameras van Sony probeert nu al een paar jaar de DSLR wereld te veroveren. De snel groeiende familie van camera’s leek tot nu toe alleen aan te slaan bij filmmakers en een klein maar langzaam groeiend clubje fotografen. Maar nu heeft Sony de A7R mark II uitgebracht. Een beest van een camera die helemaal klaargestoomd lijkt om het gevecht met de titanen van Canon en Nikon aan te gaan en een hoop fotografen-zieltjes te winnen. Wij zijn er een middag Amsterdam mee ingetrokken om te kijken of ze dit waar kunnen maken.


De A7RII is uitgerust met een spiksplinternieuwe 42 megapixel sensor van Sony zelf. Dit is de eerste full-frame sensor in de wereld met backside illumination technologie. Door deze technologie is de camera extra lichtgevoelig zonder dat hiervoor grotere fysieke sensoren gebruikt moeten worden en waardoor je dus geen resolutie verliest. De 42 megapixels van de A7RII zijn er misschien niet zo veel als de 50 van Canon’s 5DS maar zijn er toch meer dan genoeg voor de meeste doeleinden.


De A7RII heeft 399 on-sensor Phase Detection punten op zijn sensor zitten waardoor hij, zelfs in combinatie met een Metabones adapter en een Canon lens, razendsnel zou moeten autofocussen. En wow, dat doet hij zeker, hier begon de camera me te verassen. Met een Canon 70-200mm f/2.8 lens was het geen probleem om snel opvliegende vogels op de Dam vliegensvlug in focus vast te leggen.

Ook heeft de A7RII net als de andere telgen uit de tweede generatie Sony A7 camera’s een 5-assig gestabiliseerde sensor. Dit houdt in dat de sensor zichzelf in 5 verschillende richtingen kan bewegen om zo bewegingen van de fotograaf tegen te gaan. En wat heb je eraan? Voor video houdt het nog niet zo veel in, als je echt gestabiliseerd wil filmen kun je toch nog het beste gaan voor een glidecam of gimbal stabilisator. Maar op het gebied van fotografie gaat er een hele nieuwe wereld open.

Doordat de camera net wat stabieler kan zijn kun je met de A7RII uit de hand fotograferen met een sluitertijd waar je normaal een statief voor nodig hebt. Deze foto van het Paleis op de Dam is uit de hand genomen met een sluitertijd van 1/3e seconde. Hierdoor verandert de meute toeristen in een geblurrde mix van kleuren terwijl de gebouwen in de achtergrond gewoon scherp in beeld blijven. Dit was natuurlijk altijd al mogelijk met een statief maar het feit dat het nu gewoon zonder kan scheelt een hoop geklooi met een statief op drukke pleinen en smalle straatjes.


Al met al is de A7RII een verrassende systeemcamera die, met zijn zeer compacte body, zeker niet meer onderdoet voor een grote professionele DSLR. En door de unieke sensor- en stabilisatie-technologie van Sony durf ik zelfs te zeggen dat de camera technisch een paar stappen voorloopt op de grote bekende namen. Het enige waar Sony nog in achter loopt is een goed aanbod van full-frame e-mount lenzen, maar dit weten ze zelf ook en daardoor is de A7RII ontworpen met het gebruik van een adapter in het achterhoofd. 


Wij zijn om. Fotograferen kan tegenwoordig net zo fijn met een Sony systeemcamera als met een Nikon of Canon DSLR.