Klantreview | Sigma Art lenzen voor SONY E-mount

Budgetcam bood mij de mogelijkheid om twee SIGMA ART objectieven aan de tand te voelen. Met Into The Great Wide Open festival in het verschiet leek me dat een uitgelezen kans. En Wide Open it was!

Apparatuur

camera: Sony A7RIII

objectieven:

vergeleken met:

(gebruikt als foto objectief)

SIGMA vs. SONY native lenzen

Aangezien ik geen professioneel pixelpeeper ben, heb ik me in deze review vooral gericht op hoe de lenzen zich verhouden tot native lenzen van SONY. Waarbij alle autofocus functies en bedieningsgemak de meeste aandacht kregen.

En hier kunnen we kort in zijn. Er is geen verschil te vinden als het gaat om de autofocus functionaliteit en snelheid tussen de SONY native lenzen en deze van SIGMA. Sterker nog, ik durf te zeggen dat de SIGMA ART lenzen beter werken in moeilijke licht omstandigheden. Uiteraard is dit verschil terug voeren op het diafragma verschil van SONY objectieven vs de SIGMA ART objectieven. Er komt nou eenmaal meer licht binnen via de Great Wide Open lenzen van SIGMA. En de A7RIII kan hier prima mee uit de voeten als het gaat om alle AF functionaliteiten. Dus voor concert fotografen, of fotografen die weten dat ze in lastige licht omstandigheden aan het werk moeten, is het huren van deze objectieven zeker een aanrader.

AF functionaliteit

Toch was er ook een puntje van kritiek op het gebied van autofocus functionaliteit, welke SONY of SIGMA middels een firmware update hopelijk op zouden kunnen lossen. Wat is er aan de hand? Hiervoor moet ik eerst uitleggen hoe ik heb mijn camera heb geprogrammeerd. De meeste tijd schiet ik in de volgende configuratie: “wide area” “continuous AF” met “face detection” aan. Waarbij mijn “AEL” knop als “eye AF” fungeert. Dit werkt voor 90% van de tijd het beste voor mij. Echter soms wil je iets anders scherp in beeld dan een gezicht/persoon, of wil je de prioriteit op een ander gezicht/persoon plaatsen. Hiervoor heb ik een van mijn andere functieknoppen geprogrammeerd als override van al het bovenstaande en maak ik gebruik van de touchscreen om een selectieve autofocus punt te kiezen. Ondanks de kritiek die online te vinden is over de touchscreen van de A7RIII, werkt dit in de praktijk zeer goed voor mij. Zeker met de native lenzen van SONY. Ook de SIGMA ART lenzen leken prima te werken, in ieder geval het instellen van het selectieve autofocus punt. Echter, zodra ik weer terug wilde naar mijn gebruikelijke configuratie bleek bij de ART lenzen de camera in de selectieve autofocus modus te blijven steken. In het begin dacht ik nog dat ik de verkeerde functieknop gebruikte, of dat ik de functieknop niet goed had ingedrukt. Dit was echter niet het geval. De oplossing van dit euvel was snel gevonden, namelijk een willekeurige “snelmenu” keuze maken en deze gelijk weer sluiten. Maar laten we eerlijk zijn, dit is natuurlijk geen echte oplossing.Hopelijk gaan SIGMA en SONY met dit euveltje aan de slag. Er is mee te werken, maar op zijn minst irritant is het wel en in ieder geval een puntje om het achterhoofd te houden zodra je deze lenzen gebruikt.

Ergonomie

Wat betreft de ergonomie. Beide lenzen zijn enorm. Maar ja, met een maximale opening van F1.4 is dit te verwachten. Ik heb nagenoeg het hele festival met een extra grip gewerkt om de camera in balans te houden. En was het soms een verademing voor mijn handen en schouders om even een rondje te doen met de SONY lenzen. Kortom ik raad iedereen aan om met een extra grip te schieten, evenals Budgetcam om deze in het assortiment op te nemen.

Beeldkwaliteit

En dan uiteraard de beeldkwaliteit. Hier kan ook kort over zijn. WAANZINNIG. Into The Great Wide Open is wat je hier kan gebruiken. Ik heb beider lenzen nagenoeg alleen maar in de F1.4 geschoten. Altijd spot on wat betreft AF. Superscherp en een fijn onderscheidend vermogen in combinatie met A7RIII. Ook de “bokeh” is om te smullen. Je onderwerp komt mooi los van de achtergrond.

In de meest recente versie van Lightroom zijn de lens profielen reeds verwerkt zodat dat ook dit een no-brainer is. Vergeet hier overigens niet om “chromatische aberratie verwijderen” aan te vinken. Beide lenzen hebben toch wel wat last van deze “fouten”, wat echter in LR prima wordt corrigeerd. Lens flairs, waar ik persoonlijk niets op tegen heb mits goed gebruikt, waren nagenoeg niet aan de orde. Alleen in de meest extreme omstandigheden, dwz de stagelights van het podium onder een bepaalde hoek, resulteerden in lens flairs. Dus ook hier geen problemen.

Conclusie

In het kort kan je stellen dat deze lenzen van SIGMA voor 90% van de tijd zeer goed presteren op de SONY A7RIII. Waarbij de resterende 10% tijd te wijten valt aan een functie probleem in een specifieke setting. Gebruik je deze niet, dan is de score van 100% meer dan realistisch.De autofocus is fenomenaal dankzij de lichtsterkte van deze objectieven. Ze zijn wat zwaar, maar dit is prima op te vangen met een extra batterij grip. Beeldtechnisch doen deze niet onder voor de native exemplaren van SONY.Bij de eerste volgende opdracht ga ik zeker deze lenzen opnieuw huren.